Laatste weken in Suriname

Paramaribo 28°
(Regenseizoen begonnen!)

Deze week is het regenseizoen dan toch echt begonnen helaas! De straat voor ons huisje heeft al een aantal keer onder water gestaan. Nog niet zo ver dat we natte voeten kregen maar geregend heeft het. Aan de andere kant kan het ook zo weer lekker warm zijn zodat we weer in het zwembad te vinden zijn. Zo bijzonder..

De afgelopen weken waren de moeder (Gerrie) en de buurvrouw (Henny) van Yvonne in Suriname, zo bijzonder! Met hen zijn we naar Matapica (schilpadden), Berg en dal (kabelbaan boven de Suriname rivier)/goudmijn en Fort Zeelandia geweest. Tussendoor zijn we ook nog gezellig uit eten geweest.

Matapica
Bij Matapica Beach komen schilpadden aan land om hun eieren te leggen. We zijn daar naartoe gevaren met twee bootjes, onderweg kwamen we nog dolfijnen tegen. Dat is toch altijd weer een mooi gezicht. Het laatste stuk moesten we door het moeras. Op Matapica aangekomen hebben we onze slaapplaats in orde gemaakt, voor de verandering nu eens niet in de hangmat maar in een tentje ;-) ’s Middags hebben Yvonne, Gerrie, Henny en ik een lange wandeling over het strand gemaakt. ’s Avonds konden we eerst op de foto met een kaaiman die ze speciaal voor ons uit het moeras hadden gehaald. Daarna was het tijd om (in de stromende regen) te kijken naar het leggen van de eieren door de Leatherback. Dit is de grootste schildpad ter wereld en kan wel twee meter worden. Het eieren leggen is een bijzonder proces, alleen jammer dat de schildpad de eieren te dicht bij het water legde zodat alle eieren de zee in dreven toen het weer vloed werd.. De volgende morgen heb ik heerlijk in de zee gezwommen, het leek wel Nederland met de hoge golven. Nadat we alles opgeruimd hadden gingen we weer met de bootjes terug naar Paramaribo.

Berg en Dal/goudmijn
Naar Berg en Dal en de goudmijn zijn we weer met Jozef Eco Tours geweest. De kabelbaan was de trip in Suriname die ik zeker wilde doen en heeft ook aan alle verwachtingen voldaan! Het was zo gaaf om op zo’n grote hoogte boven de Suriname rivier te vliegen van boom naar boom. En ook de andere negen gedeeltes waren erg bijzonder. Na deze avontuurlijke morgen gingen we verder naar de goudmijn. Bij deze goudmijn werken familie en dorpsgenoten van Jozef zodat wij hier konden kijken. Jozef heeft ons veel verteld over, en laten zien van het werk in de goudmijn. Erg bijzonder, want dit verwacht je niet zo snel te zien. Toen we ’s avonds laat thuis kwamen heb ik nog heerlijk patat met frikadellen gegeten, dat kan hier ook ;-)

Fort Zeelandia
Bij Fort Zeelandia hebben we een rondleiding gehad met een gids die ons veel verteld heeft over de geschiedenis van het fort, o.a. dat de Nederlanders dit fort gemaakt hebben en we zijn op de plaats geweest waar de decembermoorden hebben plaatsgevonden. Dat is wel een hele rare gewaarwording om daar zo te staan terwijl je weet wat zich daar heeft afgespeeld..
Na de rondleiding zijn we nog met een bord van tante Es op de foto geweest, dat is zo’n bord waar je je hoofd door heen moet steken. We hebben helemaal dubbel gelegen van het lachen, zo bijzonder!

Ook zijn we nog met Oliver, dat is iemand die we hier hebben leren kennen, over de bosje brug (Jules Wijdenboschbrug) gereden. Op de heen weg zag je niet zo veel, maar op de terug weg zag je al die lichtjes van de stad. Dat was erg mooi om te zien, helaas is het niet gelukt om dat op de foto te krijgen.

Op stage zijn we nu bezig met de afronding van onze werkzaamheden. In het vorige weblog heb ik verteld over de presentaties die Yvonne en ik moesten geven, deze zijn inmiddels (gelukkig) achter de rug. Presenteren blijft toch niet echt mijn favoriete bezigheid maar eigenlijk ging het prima! Nu nog een aantal dingen verbeteren en het laatste opvoedthema afronden en dan zit de stage voor ons hier in Suriname erop. Op 17 juni is ons eindgesprek en dan is het echt afgelopen.

24 juni zullen Yvonne, Jamie en ik naar Curaçao vliegen om nog te genieten van een paar dagen vakantie. Op 4 juli hoop ik dan weer terug te zijn in Nederland. Best raar om dan na vier maanden weer thuis te zijn, ik denk dat het best wel even wennen zal zijn. Ik ben hier toch de vrijheid gewend en om dan weer thuis te wonen.. Maar na vier maanden is het wel weer fijn om familie en vrienden te zien.

De laatste weken zullen in het teken staan van afscheid nemen.. van het heerlijke weer, van de mensen die we hier hebben leren kennen, van de fluitende, starende, toeterende en huwelijksaanzoek doende mannen (die zal ik niet missen hoor ;-p), van het zwembad achter in de tuin, van het chillen in de hangmat, van het gezellige kletsen tot diep in de nacht, en zo kan ik nog wel even door gaan..

Er is maar één woord wat hier op z’n plaats is.. Bijzonder!!

Liefs Alize